Freitag, 29. April 2011

Oysa ne hayaller kurmustum seninle.



Nasil oldu, nasil anlayamadi Seda bilmiyorum ama, bilseydi, basina
geleceklerini, bir hatanin nelere sebep olacabilecegini..
Tam ümitlenmisken, dogru kisiyi bulduguna inanmisken..Bir yerlerde, bir yanlisin, bir dogruyu götürecegini biliyor olsaydi, simdi aci cekmezdi.

"Off gec kaliyorum ya. Zaten bende ki bu cene olduktan sonra, her yere gec
kalirim. Sabah Kiz arkadasim aradiginda Telefon elimden düsmezse, olacagi bu elbet.
Bugün is yerine gec kalan, yarin kendi dügününe bile gec kalir.
Aksam yemegine gec kalir, arkadaslarinin dogum günü kutlamalarina gec kalir.
Evde kocan sana, 'hanim neden ekmek yok?', diye sordugunda 'bakkala gec
kaldim' de, bak bakalim bir daha gec kaldim diyebiliyor musun.
Neyse surdan otobüs duragina yetiseyim bari" diye bir yandan
kendi kendime söyleniyor, diger yandan yolda kosarak, otobüs duragina yetismeye calisiyordum.
Ama aksilik beni bulacak ya, otobüsüde kacirdim. Tam o sirada, yanimdaki delikanli
zavalli ve sinirli halimi görmüs olmali ki, bana seslendi ve neden bu kadar öfkeli oldugumu
sordu. Bende sikintidan hic tanimadigim birine bunlari anlattim tabi.
Ee, Huylu huyundan gecer mi? Illa birileriyle konusacagim.
'Taksi cagirayim, gidecegimiz yerlere daha hizli gideriz. Simdi otobüs gec gelir' dedi Kerem.
Öyle de yaptik zaten. Taksiye bindik.
'Tam olarak ne is yapiyorsun' diye sordu Kerem Taksideyken. Reklamcilik sektöründe calistigimi söyledim.
Zaman gectikce sohbet iyice koyulasmaya basladi.Cok eglenceli biriydi.
Arada espiri yapip beni güldürmesi cok hosuma gidiyordu. Ve her sey güzeldi, taki Kerem bana bir Soru sorana kadar.
Ah dilimi esek arisi soksaydida cevaplamasaydim o soruyu. Kulaklarim duymaz olaydi. Beynimi karincalar yeseydi o an.
'Sevgilin var mi?' diye sordu Kerem. 'Yok ya, ne sevgilisi. En son sevgilimi kac yil önce sutladim ben bile hatirlamiyorum'
diyecegime 'Sevgilimden bir kac gün önce ayrildim' dedim. Ama Salaklik bende. Güya 'Sevgilim yok, gel bana teklif et'
gibi bir cevap vermek istemedigimden, böyle bir yalan uydurdum.
Bunu duyunca hem sevindi hem de üzüldü cocukcagiz. Yol boyunca bir kelime bile etmedi. Taksi is yerimin önünde durunca,
Kerem'e 'bu iyiligine nasil karsilik verebilirim bilemiyorum' dedim. 'Telefon numarani verebilirsin mesela' dedi.
Bende tereddüt etmeden verdim...

Ertesi Gün kafami dinlemek icin her zaman ki gittigim Cafeye gittim. Gitmez olaydim! Ayaklarim kirilsaydida, gitmeyeydim. Cafe resmen tiklim tiklim dolu. Sanki baska Cafe kalmadi koca sehirde. Sanki buraya gelip, biraz kafa dinleyecegimi duymuslarda,buna engel olmak istemisler gibi..Neyse yinede oturdum. Cafenin sessiz sakin bir ortam olmamasi, benim günümü gün etme  istegime engel olmadi.
Tam ben oturdum, kapidan Kerem girdi. Elim ayagim birbirine dolandi, onu görünce. Resmen kalpten gidecektim ki, geldi benim masaya oturdu. Ne selam verdi ne de baska bir sey söyledi. Eline gazeteyi aldi. Okumaya basladi. 'Buyrun, siparisleriniz alayim?'diyen Garsonu duymadim bile sinirden. 'Hanimefendi ?'
'HI ? Kusura bakmayin dalmisim. Ben Kahve rica edeyim' dedim. 'Beyefendi siz ?'
'Soda lütfen' dedi Kerem. O Sodanin tadi kötü olsunda, iceme Kerem tamam mi ! Soda istiyormusmus, insan bir selam verir, ne icmek istedigimi sorar, ruh halimi sorar, olmadi Gazeteyi okumak isteyip istemedigimi sorar be Adam. Ama nerdeee..
Aradan dakikalar gecti ve bu  hala beni resmen tanimazdan geliyor. Baktim önümdeki Odunun konusacagi yok, 'Sanada Merhaba' dedim. 'Efendim?' dedi. Geber Kerem. Terbiyesiz, bir de utanmadan, efendim diyor. Ardindan'Kimsniz?'dedi.
Kim oldugumu bilmiyorum ama, birazdan Azrailin olmak isterdim. O zaman anlardin kim oldugumu.
Ya saka mi yapiyor, dalgami geciyor anlamadim ki.
'Seda? Ne yapiyorsun burada?' diye sordu Yanima gelen Adam.. Basimi yana dogru cevirdim. Gördüklerime inanamadim.
' Ama sen..yani o..sen..Yani..nasil olur ?'kekeleyerek bir seyler geveledim durdum. 'Demek eski sevgilin buydu ha!Oysa ne hayaller kurmustum seninle..'dedi yanimdaki Adam ve gitti.
Uzun bir süre öyle kalakaldim. Neye ugradigimi sasirdim. Kimdi o ? Ya sen, önümdeki oturan Kerem zannettigim kisi. Sen kimsin ?
Masadaki oturan sahis 'Demek kardesimle tanisiyorsunuz?' dedikten sonra intihar edebilirdim.
Ikiz olduklarini nerden bilebilirdim ki ?

Yazan: Bir Kalem Bir Kagit

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen